Woonwagenruil of standplaatsruil
De afgelopen tijd worden mij veel vragen gesteld over woningruil. Hoe zit dat, gelden daarvoor dezelfde regels bij standplaatsen, wat zijn die regels en wat kunnen we doen als het niet wordt toegestaan. De antwoorden op al deze vragen zijn niet zo makkelijk te geven. Ik zal hieronder in grote lijnen de wet en regelgeving uitleggen.
Wat is woningruil en geldt dit ook voor woonwagens
Men spreekt van woningruil als twee huishoudens zich daadwerkelijk in elkaars, zelfstandige woningen vestigen, met toestemming van de verhuurders. Er moet dus sprake zijn van zelfstandige woonruimte. Een standplaats wordt aangemerkt als zelfstandige woonruimte, dus dat is geen probleem.
De verhuurder(s) moet toestemming geven voor de ruil. Als beide partijen dezelfde verhuurder hebben is het makkelijk, want dan heb je maar van één verhuurde toestemming nodig. Heeft men verschillende verhuurders dan moeten beide verhuurders toestemming geven.
Aantoonbaar belang
Om te mogen ruilen moet er wel sprake zijn van een belang aan de zijde van de verzoeker. Ruilen omdat het je wel leuk lijkt, dat kan niet. Ruilen omdat de andere standplaats meer ruimte heeft zodat je makkelijker met een rolstoel uit de voeten kunt dat is wel degelijke een belang. Ruilen omdat je met de buren overhoop ligt dat is ook een voldoende belang. Ruilen omdat je dan beter voor familieleden kunt zorgen dat is ook een voldoende belang. Is sommige gevallen, meestal als er sprake is van medische problematiek, dan spreekt men over een zwaarwichtig belang.
Passend
De woning/standplaats moet wel passend zijn bij de gezinssamenstelling. Deze regel geldt om te voorkomen dat mensen die alleenstaand zijn kunnen gaan wonen in een zes kamerwoning. Dergelijke regels zijn voor woonwagenstandplaatsen niet van belang. Die zijn namelijk bijna allemaal even groot en geschikt voor alleenstaanden en gezinnen. Bij woonwagenruil zou dit eventueel kunnen spelen, maar ik verwacht niet dat dit tot problemen zal leiden.
Financiële voorwaarden
De ruilers mogen geen huurachterstanden hebben of over te weinig inkomen beschikken. Als één van de partijen geen inkomen heeft dan zal de ruil niet door kunnen gaan. De verhuurder mag eisen dat er voldoende financiële waarborg bestaat.
Huisvestingswet
Als de verhuurder akkoord is met de ruil dan moet er nog één hobbel genomen worden en dat is de huisvestingsvergunning.
De wet zegt dat men moet kunnen beschikken over een huisvestingsvergunning. Dat geldt alleen voor die standplaatsen waarvoor een huisvestingsvergunning verplicht is. Dat is in veel gemeenten steeds minder vaak het geval. De laatste tijd zijn er steeds vaker gemeenten die deze voorwaarde gebruiken om de ruil tegen te houden. Ze stellen dan dat er geen huisvestingsvergunning verleend zal worden omdat dit de gewone toewijzing van standplaatsen doorkruist. Dat argument gaat natuurlijk niet op. Immers er wordt helemaal geen inbreuk gepleegd op de wachtlijst. Die blijft gewoon hetzelfde. Er komt namelijk ook geen standplaats vrij; er wordt enkel geruild.
Bijzondere gevallen
Als uw standplaats op de nominatie staat om gerenoveerd of gesloopt te worden dan kan de verhuurder de ruil weigeren.
Kantonrechter
Als de verhuurder weigert akkoord te gaan met de ruil dan kunt u de zaak voorleggen aan de kantonrechter. Deze zal dan uiteindelijk beslissen of u mag ruilen of niet. De verhuurder mag niet zomaar weigeren, zij zullen daarvoor altijd een goede reden moeten hebben. De rechter zal uw belangen dan afwegen tegen de belangen van de verhuurder.
door: Sjoerd Jaasma, advocaat woonwagenzaken
Bron: Wiel 4-2011
Reacties zijn gesloten.