Woonwagen en handicap
De Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) regelt dat mensen met een beperking ondersteuning kunnen krijgen. Het kan gaan om ouderen, gehandicapten of mensen met psychische problemen. Zij krijgen bijvoorbeeld huishoudelijke hulp of een rolstoel. Dankzij de Wmo kunnen zij meedoen in de maatschappij en zo veel mogelijk zelfstandig blijven wonen. Gemeenten voeren de Wmo uit, en iedere gemeente legt daarbij andere accenten.
Aanpassingen aan de Woonwagen
De Wmo kan ook hulp bieden als er aanpassingen in de woning nodig zijn. De wet maakt geen onderscheid tussen huizen en woonwagens. Woonwagenbewoners kunnen dan ook gebruik maken van de Wmo als zij aanpassingen aan de woonwagen nodig hebben om langer zelfstandig te kunnen blijven wonen.
De Wmo geeft alleen vergoedingen voor zaken die níet als gebruikelijk gezien worden. En hier ligt nu een probleem voor woonwagens die nog geen inpandig sanitair hebben.
Zoals u weet komt het nog regelmatig voor dat de douche en het toilet zich in de berging op de standplaats bevinden. Als je ouder wordt en slechter ter been is dat niet handig en in sommige gevallen kunnen mensen deze sanitaire voorzieningen niet meer gebruiken. Het is dan nodig dat deze in de woonwagen worden aangelegd.
Er zijn twee rechtbanken die zich nu over dit probleem hebben uitgelaten, de rechtbank Maastricht en de rechtbank Zwolle-Lelystad. In beide zaken draaide het om aanvragen voor het vergoeden van het aanbrengen van sanitaire voorzieningen in de wagen of direct tegen de wagen aan. En in beide gevallen werden dit afgewezen.
Algemeen gebruikelijk
Uit de uitspraken van de rechters blijkt dat het allemaal draait om het begrip “algemeen gebruikelijk”. Iedere gemeente heeft eigen regels, de zogenaamde verordening. Hierin is precies opgenomen hoe de gemeente met alle aanvragen omgaat. Als de voorziening (sanitair, traplift en dergelijke) gewoon in de winkel te koop is of als iedereen in Nederland dit eigenlijk gewoon heeft, dan is de voorziening kennelijk algemeen gebruikelijk en wordt deze niet vanuit de Wmo vergoed. Een bekend voorbeeld zijn de beugels in toilet of douche. Iedereen kan deze beugels bij de Gamma of Praxis gewoon kopen en dus is deze voorziening algemeen gebruikelijk.
Een tillift of traplift koop je daar niet en deze zijn ook relatief duur. Zo’n niet algemeen gebruikelijke voorziening wordt wel door de Wmo vergoed.
De rechtbanken stellen nu in hun uitspraken dat het aanwezig zijn van sanitaire voorzieningen als algemeen gebruikelijk beschouwd wordt. Volgens de rechters is het gebruikelijk dat woningeigenaren en dus ook woonwageneigenaren hun woning aanpassen aan de eisen van de tijd. De rechters zijn daarbij uitgegaan van de eisen die gelden voor een sociale woning. Een sociale woning heeft inpandig sanitair en dus hoeft de gemeente geen vergoeding te geven voor het aanpassen van een woonwagen.
Hoger beroep
Ik vind dat de redenering van de rechters wel opgaat voor huizen maar niet voor woonwagens. Het is namelijk helemaal nog niet zo lang geleden dat het zeer ongebruikelijk was om in een woonwagen sanitaire voorzieningen te hebben. Het is juist gebruikelijk dat deze zich bevinden in een aparte unit op de standplaats.
De rechtbank is echter niet in gegaan op het gevoerde verweer dat het voor een woonwagen ouder dan 15 jaar helemaal niet zo gebruikelijk is dat er inpandige sanitaire voorzieningen zijn. We zijn in hoger beroep en gaan aan de Centrale Raad van Beroep vragen de beslissing van de rechtbank te herzien.
door: Sjoerd Jaasma, advocaat woonwagenzaken
Bron: Wiel 3-2013
Reacties zijn gesloten.